പരമശിവന്

  സൃഷ്ടിയുടെ തുടക്കത്തിൽ, ജനസംഖ്യയുടെ വലിയ ആവശ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനാൽ ബ്രഹ്മാവ് ഒന്നിനുപുറകെ ഒന്നായി പുത്രന്മാരെ സൃഷ്ടിക്കുകയും ജനസംഖ്യ വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ ഉത്തരവിടുകയും ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും, സനത് കുമാരന്മാരോട് അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ അവർ നിരസിച്ചു.

ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ബ്രഹ്മചാരികളായി നിലകൊള്ളാനും ഭഗവാൻ്റെ ഭക്തിയുത സേവനത്തിൽ മുഴുകാനും അവർ ആഗ്രഹിച്ചു. അവർ വിവാഹം കഴിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചതിനാൽ, ബ്രഹ്മാവ് വളരെ കോപിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകൾക്കിടയിൽ നിന്ന് ശിവൻ അല്ലെങ്കിൽ രുദ്രൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്തു.

ശിവ എന്ന വാക്കിൻ്റെ അർത്ഥം ‘എല്ലാ മംഗളകരമായത്’ എന്നാണ്. അദ്ദേഹം അജ്ഞതയുടെ (തമോ ഗുണം) മേൽനോട്ടം വഹിക്കുന്നു, അവസാനം പ്രപഞ്ചത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നതിന് ഉത്തരവാദിയുമാണ്. അദ്ദേഹം യോഗ  സിദ്ധികളാൽ നിറഞ്ഞ വ്യക്തി ആകുന്നു.

ഉദാഹരണത്തിന്, ഭക്തരായ ദേവന്മാരും, അസുരന്മാരും ഒരിക്കൽ പാലാഴി മഥനത്തിൽ പങ്കെടുത്തു. ഈ മഥനത്തിൽ നിന്ന്, അമൃതും വിഷവും ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെട്ടു, ഒരു സാധാരണ ജീവിയെ കൊല്ലാൻ ഒരു തുള്ളി മാത്രം മതിയാകുന്ന കൊടും വിഷത്തിൻ്റെ ഒരു സമുദ്രം തന്നെ ശിവൻ കുടിച്ചു.
അത് വിഴുങ്ങുകയോ വയറിലേക്ക് ഇറക്കുകയോ ചെയ്യാതെ കണ്ഠത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചു. അങ്ങനെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ഠം നീല നിറമായി. അന്നുമുതൽ അദ്ദേഹം നീലകണ്ഠൻ എന്നറിയപ്പെട്ടു.

ശിവന് ഭൂതവും വർത്തമാനവും ഭാവിയും കാണാൻ കഴിയും. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു കണ്ണ് സൂര്യനെപ്പോലെയും, മറ്റൊന്ന് ചന്ദ്രനെപ്പോലെയും, പുരികങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള മൂന്നാമത്തെ കണ്ണ് അഗ്നിയെപ്പോലെയും ആണ്, നടുക്കണ്ണിൽ നിന്ന് അഗ്നി സൃഷ്ടിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിയും, കൂടാതെ ശക്തരായ ഏത് ജീവജാലങ്ങളെയും കീഴടക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന് കഴിയും.

എന്നിട്ടും അദ്ദേഹം വളരെ ശാന്തനും പരിത്യാഗിയുമാണ്, തൻ്റെ താമസത്തിനായി ഒരു വീട് പോലും നിർമിച്ചില്ല, മറിച്ച് ഒരു മരത്തിൻ്റെ ചുവട്ടിൽ, എല്ലാ ലൗകിക വസ്തുക്കളിൽ നിന്നും അകന്ന് വസിക്കുന്നു.
ശിവൻ ഒരിക്കലും ആഡംബര വസ്ത്രമോ മാലയോ ആഭരണമോ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. മഹാനായ അദ്ദേഹം എല്ലാ ഭൗതിക ആസ്വാദനങ്ങളും നിരസിച്ച് ഒരാൾ എങ്ങനെ ഭൗതികമായി അനാസക്തനാകണം എന്നതിൻ്റെ ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ്. അതിനാൽ, ഒരാൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാത പിന്തുടരുകയും ഭൗതികമായി അനാസക്തനായിരിക്കുകയും, എന്നാൽ അദ്ദേഹം നടത്തിയ വിഷം കുടിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള അസാധാരണമായ പ്രവൃത്തികൾ അനുകരിക്കാതിരിക്കുകയും വേണം.

ഭഗവാൻ്റെ പാദ കമലങ്ങൾ കഴുകിയ ജലത്തിൽ ഉത്ഭവിക്കുന്ന ഗംഗയുടെ പുണ്യജലം തൻ്റെ തലയിൽ വഹിക്കുന്നതിലൂടെ ശിവൻ കൂടുതൽ അനുഗ്രഹീതനായി മാറുന്നു. ശ്മശാന ഭൂമിയിൽ നിന്നുള്ള ചാരം അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശരീരത്തിൽ പുരട്ടിയതായി കാണപ്പെടുന്നു, ഇത് ലോകത്തിൽ നിന്നുള്ള പൂർണ്ണമായ അനാസക്തിയുടെയും പരിത്യാഗത്തിൻ്റെയും പ്രതീകമാണ്.

എങ്കിലും അദ്ദേഹം നിർമ്മലനും പരിശുദ്ധനുമാണ്. മഹാവിഷ്ണു ഭക്തരുടെ ചുമതല ഏറ്റെടുക്കുന്നു, ബ്രഹ്മാവ് ഭൗതിക പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ വളരെയധികം ആസക്തിയുള്ള വ്യക്തികളുടെ ചുമതല ഏറ്റെടുക്കുന്നു, എന്നാൽ ശിവൻ വളരെ ദയാലുവായ വ്യക്തിത്വം ആയതിനാൽ, തികഞ്ഞ അജ്ഞരായവരും മൃഗങ്ങളേക്കാൾ താഴ്ന്ന സ്വഭാവമുള്ള ആളുകളെയും പരിഷ്കരിക്കാൻ അദ്ദേഹം ചുമതല ഏറ്റെടുക്കുന്നു.

പ്രേതങ്ങളുടെ അധിപൻ എന്നർത്ഥം വരുന്ന “ഭൂതനാഥ” എന്നാണ് ശിവൻ്റെ മറ്റൊരു പേര്. കൈകളിലും കഴുത്തിലും അരക്കെട്ടിലും മുടിയിലും സർപ്പങ്ങൾ പിണഞ്ഞിരിക്കുന്നതായി പലപ്പോഴും ശിവനെ കാണിക്കാറുണ്ട്. ഇത് ശിവൻ ഭയത്തിൽ നിന്ന് മുക്തനാണെന്നും മരണത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്നും എന്നാൽ അതിൻ്റെ ശക്തിക്ക് അതീതനാണെന്നും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.

സൃഷ്ടിയെ ഉചിതമായ സമയത്ത് നശിപ്പിക്കാനുള്ള ഉത്തരവാദിത്തം അദ്ദേഹത്തിൽ  ഏൽപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. പരമശിവൻ ജ്ഞാനവും തപസ്സും നിറഞ്ഞ വ്യക്തിത്വമാകുന്നു. എപ്പോഴും സംതൃപ്തനാകയാൽ അദ്ദേഹം അശുതോഷ് എന്നു കൂടി അറിയപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹം ഒരു ജീവജാലത്തോടും ശത്രുത പുലർത്തുന്നില്ല, മറിച്ച് എല്ലാവരുടെയും ക്ഷേമം ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ഭൗതിക ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ നിയന്താവായ പാർവതി അല്ലെങ്കിൽ ദുർഗ്ഗയുടെ ഭർത്താവാണ് ശിവൻ. മഹാദേവന്റെ വാസസ്ഥലം കൈലാസം എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. ശ്രീമദ് ഭാഗവതത്തിൽ (4.3.23), ശിവൻ ഭാര്യയോട് താൻ വാസുദേവ കൃഷ്ണനെ പ്രണാമങ്ങൾ അർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ശുദ്ധമായ മനസ്സോടെയും ഹൃദയത്തോടെയും ആരാധിക്കുന്നതിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണെന്ന് പറയുന്നു.

ശിവൻ പൂർണ്ണമായും മഹാവിഷ്ണുവല്ല എന്നാൽ  മറ്റേതൊരു സാധാരണ ജീവജാലങ്ങളെപ്പോലെയുമല്ല. പാലും തൈരും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം പോലെയാണ്. പാലിൽ നിന്നാണ് തൈര് തയ്യാറാക്കുന്നത്, പക്ഷേ അത്  പാലിന് പകരം ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയില്ല.

അതുപോലെ പരമശിവൻ കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രതിനിധിയാണ്, പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന് കൃഷ്ണനായി പ്രവർത്തിക്കാനോ സ്വതന്ത്രമായി നിലനിൽക്കാനോ കഴിയില്ല. ഒരു ശ്രീകൃഷ്ണ ഭക്തൻ ശിവനെ അനാദരിക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് കൃഷ്ണൻ്റെ ഏറ്റവും ഉന്നതനായ ഭക്തനായി ആരാധിക്കുന്നു. പരമശിവൻ തീർച്ചയായും വൈഷ്ണവനാണ്. തൽഫലമായി, ഒരു ഭക്തൻ ശിവനെ ആരാധിക്കുമ്പോഴെല്ലാം, കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രീതി നേടാൻ ശിവനോട് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു, അവൻ ഭൗതിക ലാഭം ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല.


🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆

ഹരേ കൃഷ്ണ ഹരേ കൃഷ്ണ
കൃഷ്ണ കൃഷ്ണ ഹരേ ഹരേ
ഹരേ രാമ ഹരേ രാമ
രാമ രാമ ഹരേ ഹരേ

🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆